Pomyleni : chorzy bez winy
Uczymy się normalnie traktować niepełnosprawnych - jeżdżących na wózku czy niewidomych. Gorzej z tymi, których niepełnosprawność nie jest widoczna na pierwszy rzut oka, którzy mogą zachowywać się dziwnie, a nie mają na twarzy wypisanej choroby.Cierpiący na pląsawicę Huntingtona czy miastenię bywają brani za alkoholików, a dzieci z zespołem Pradera-Williego - wyśmiewane z powodu obżarstwa.
Narkoleptycy unikają silnych uczuć, tłumią porywy pasji, gdyż - bardzo rozemocjonowani - mogą zapaść znienacka w sen. Jak ktokolwiek mógłby zrozumieć, co oznacza utrata propriocepcji, skoro większość ludzi nie ma nawet pojęcia, że ją posiada? A czy osoba cierpiąca na szczególnie silną fobię może umrzeć ze strachu? Jak czuje się człowiek, któremu brak sił, by unieść powieki, przełknąć jedzenie, oddychać?Irena Cieślińska rozmawia z ludźmi borykającymi się ze schorzeniami neurologicznymi, z opiekunami i lekarzami. Pokazuje, jak choroba - czasem nie zwykle dziwna, rzadko spotykana, pozornie nie do wyobrażenia - zmienia sposób postrzegania świata i życie. Przybliża "normalnym" tych "nie całkiem normalnych". Żeby zrozumieli.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Irena Cieślińska. |
Hasła: | Chorzy - socjologia Chorzy przewlekle - socjologia Medycyna - socjologia |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Dom Wydawniczy PWN, cop. 2014. |
Opis fizyczny: | 225, [5] s. ; 22 cm. |
Uwagi: | Bibliogr. s. [227]. |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)